Αρρώστιες
που δίχαζαν την ανθρωπότητα υπήρχαν ακόμη και στα αρχαία χρόνια. Η ανθρωπότητα
του σήμερα όμως υποφέρει από ένα άλλο είδος «αρρώστιας». Παρόλο που υπήρχαν
κάποιες καταστροφικές πανδημίες παλιότερα, αυτές που βιώνουμε σήμερα είναι οι
χειρότερες. Κυριαρχεί γενικότερα, το κακό και η απανθρωπιά. Αρχικά, η αρρώστια έχει δυο ερμηνείες. Η πρώτη
αντιπροσωπεύει την παθολογική κατάσταση του οργανισμού, ενώ η δεύτερη υποδεικνύει την δυσάρεστη κατάσταση που μας
καταβάλλει. Πολλοί άνθρωποι δυστυχώς βιώνουν τις αρρώστιες που τους
επιβαρύνουν σημαντικά. Αν και δεν έχει ξεσπάσει μια πανδημία, ακόμη και σήμερα
στον τόσο ανεπτυγμένο μας κόσμο, είμαστε αυτόπτες μάρτυρες, για το τι μπορούν
να καταφέρουν οι νόσοι που υπάρχουν. Από τα άτομα που υποφέρουν, αρκετοί έχουν
την οικονομική ικανότητα να έχουν πρόσβαση σε νοσοκομεία και φάρμακα, αλλά οι
περισσότεροι είναι ανίκανοι να κάνουν κάτι και στο τέλος η μοίρα τους
αποφασίζεται από τον Θεό.
Από τον πληθυσμό της γης, ένα τρομακτικό ποσοστό ανθρώπων, αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα στην καθημερινή τους ζωή. Μάλιστα, περισσότεροι από 1 δισ. άνθρωποι ζουν με λιγότερο από 1 δολάριο την ημέρα και με το σχεδόν μισό πληθυσμό της γης (2,8 δισ.) να ζουν με λιγότερα από 2 δολάρια την ημέρα!! Έτσι δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πως η «ανάπτυξη» είναι προνόμιο των λίγων. Ο κύριος , όμως, προβληματισμός μας είναι για την εξέλιξη της τεχνολογίας και των όπλων, αντί για την παιδεία και περίθαλψη των εκατομμυρίων παιδιών που την χρειάζονται. Σχεδόν 114 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο, δεν έχουν πρόσβαση στην βασική παιδεία και 584 εκατομμύρια γυναίκες είναι αναλφάβητες!
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Έκθεση Έλεγχου της UNESCO του 2007, σε περίπτωση που οι αμερικάνοι ξόδευαν τα μισά χρήματα που διαθέτουν για παγωτά, τότε θα εξασφαλιζόταν η βασική παιδεία σε όλους τους ανθρώπους του πλανήτη!!! Αυτή η ανάγκη καλύπτεται μόνο με 11 εκατομμύρια δολάρια. Το πρόβλημα αυτό όμως δεν οφείλεται στις ασθένειες, αλλά στην «αρρώστια» του ανθρώπινου πολιτισμού και της συνείδησης του. Οι κυβερνήσεις, σχεδόν πάντα, επικεντρώνονται στην στρατιωτική ανάπτυξη και ποτέ δεν συμβάλλουν στην καλυτέρευση των συνθηκών για τους φτωχούς. Αντί δηλαδή να αναπτύξουν φάρμακο για τον καρκίνο ή για την αρρώστια της «Ebola» δημιουργούν νέες και περισσότερες καταστροφικές βόμβες και όπλα. Οι περισσότερες από τις φιλανθρωπικές οργανώσεις μάλιστα είναι συνήθως ιδιωτικές και σπάνια δημόσιες.
Χάρης Μαλακούδης 3ο Γυμνάσιο
Χορτιάτη
Από τον πληθυσμό της γης, ένα τρομακτικό ποσοστό ανθρώπων, αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα στην καθημερινή τους ζωή. Μάλιστα, περισσότεροι από 1 δισ. άνθρωποι ζουν με λιγότερο από 1 δολάριο την ημέρα και με το σχεδόν μισό πληθυσμό της γης (2,8 δισ.) να ζουν με λιγότερα από 2 δολάρια την ημέρα!! Έτσι δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πως η «ανάπτυξη» είναι προνόμιο των λίγων. Ο κύριος , όμως, προβληματισμός μας είναι για την εξέλιξη της τεχνολογίας και των όπλων, αντί για την παιδεία και περίθαλψη των εκατομμυρίων παιδιών που την χρειάζονται. Σχεδόν 114 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο, δεν έχουν πρόσβαση στην βασική παιδεία και 584 εκατομμύρια γυναίκες είναι αναλφάβητες!
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Έκθεση Έλεγχου της UNESCO του 2007, σε περίπτωση που οι αμερικάνοι ξόδευαν τα μισά χρήματα που διαθέτουν για παγωτά, τότε θα εξασφαλιζόταν η βασική παιδεία σε όλους τους ανθρώπους του πλανήτη!!! Αυτή η ανάγκη καλύπτεται μόνο με 11 εκατομμύρια δολάρια. Το πρόβλημα αυτό όμως δεν οφείλεται στις ασθένειες, αλλά στην «αρρώστια» του ανθρώπινου πολιτισμού και της συνείδησης του. Οι κυβερνήσεις, σχεδόν πάντα, επικεντρώνονται στην στρατιωτική ανάπτυξη και ποτέ δεν συμβάλλουν στην καλυτέρευση των συνθηκών για τους φτωχούς. Αντί δηλαδή να αναπτύξουν φάρμακο για τον καρκίνο ή για την αρρώστια της «Ebola» δημιουργούν νέες και περισσότερες καταστροφικές βόμβες και όπλα. Οι περισσότερες από τις φιλανθρωπικές οργανώσεις μάλιστα είναι συνήθως ιδιωτικές και σπάνια δημόσιες.
Πρέπει
όλοι να αποκτήσουμε αγάπη και συμπόνια για τον συνάνθρωπο μας. Όσο μπορούμε να
τον βοηθάμε και να του δίνουμε κουράγιο εάν έχει ανάγκη. Έτσι λίγο λίγο βοηθάμε
και συνεισφέρουμε για την καλυτέρευση των συνθηκών στις οποίες ζουν αυτοί οι
άνθρωποι και την εξάλειψη της αρρώστιας που διχάζει τον κόσμο μας.
Γιατί,
όμως, να υπάρχει τόση δυσαρέσκεια και αδιαφορία για τους ανθρώπους που έχουν
ανάγκη; Αυτή είναι μια συνήθης ερώτηση. Πιστεύω πως ο Θεός τα έχει προγραμματίσει όλα για κάποιο
λόγο… Μπορεί να θέλει να μας προετοιμάσει για ένα μεγάλο γεγονός, ή να μας στείλει μήνυμα. Ένα είναι όμως σίγουρο.
Αυτός πάντα μας δίνει την βοήθεια του,
όποτε όμως εμείς την ζητάμε ταπεινά και αληθινά.
Πηγές:
Οι αρρώστιες ωφελούν – Άγιος Νήφων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου