Βία και πόλεμος στο όνομα του Θεού

Στο πέρασμα του χρόνου, από τα παλαιότερα χρόνια μέχρι και σήμερα βλέπουμε ότι ο κόσμος αλλάζει γύρω μας. Σε κάποιους τομείς προς το καλύτερο και σε άλλους προς το χειρότερο. Πόλεμοι γίνονται όλο και πιο συχνά. Πολλές φορές μάλιστα, στο όνομα του Θεού. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί; Γιατί μπλέκουμε σε αυτούς τους πολέμους τον Θεό; Έπαιξε κάποιο ρόλο ή απλά προσπαθούμε να ρίξουμε το βάρος κάπου αλλού; Όλα αυτά τα ερωτήματα πρέπει να μας προβληματίσουν και να προσπαθήσει ο καθένας μας να τα απαντήσει. Να σκεφτεί για τις πράξεις του, ο καθένας είναι υπεύθυνος γι'αυτές. Μήπως πρέπει να αλλάξουμε κάτι στον τρόπο σκέψης μας;

Η ανθρωπότητα βιώνει σήμερα μία από τις χειρότερες μορφές θρησκευτικής βίας, του πιο ακραίου φονταμενταλισμού και του θρησκευτικού φανατισμού της ιστορίας. Όλοι μας, καθημερινά, γινόμαστε μάρτυρες φρικτών εγκλημάτων στο όνομα του Θεού, κυρίως στη Μέση Ανατολή και Αφρική. Σε αυτές τις περιοχές το μισαλλόδοξο Ισλάμ καταστρέφει, σφάζει, διαλαλώντας τις θηριωδίες του ως «θείο θέλημα». Γίνεται πρωταίτιος διάφορων  κακών πράξεων και ρίχνει το φταίξιμο στον Θεό.

Ινδουισμός και βία.

Ο Ινδουισμός καταδικάζει όλες τις πράξεις που μπορούν να οδηγήσουν στην απώλεια της ζωής κάθε ζωντανού πλάσματος. Ταυτόχρονα όμως, επιφυλάσσει μια σημαντική κοινωνικά θρησκευτική αναγνώριση στον πολεμιστή ο οποίος έχει συγκεκριμένα καθήκοντα να επιτελέσει. Οι δύο αυτές τάσεις της βίας και της μη βίας περιγράφονται αναλυτικά στο σημαντικότερο ιερό βιβλίο του Ινδουισμού, την Μπαγκαβάτ Γκίτα που αποτελεί μέρος του θρησκευτικού έπους Μαχαμπαράτα.

Πόλεμος στο όνομα του Θεού.

Ποια είναι η σχέση του Θεού με τον πόλεμο; Καμία, θα απαντήσουν οι εκπρόσωποι όλων των θρησκευτικών δογμάτων. Η αγάπη και η ειρήνη προβάλλονται, από όλες τις θρησκείες, ως οι δύο σημαντικότερες πανανθρώπινες αξίες. Βλέπουμε όμως ότι οι πιο αιματοβαμμένες σελίδες της ανθρωπότητας, είναι εκείνες στις οποίες, οι θρησκείες, έπαιξαν τον πρωταγωνιστικό ρόλο, σε εμπόλεμες συρράξεις, εμφυλίους και αδελφοκτόνους πολέμους. Οι θρησκευτικοί πόλεμοι, υπήρξαν ανέκαθεν κομμάτι της ανθρώπινης κοινωνίας και στο όνομα του Θεού σφαγιάστηκαν, βιάστηκαν, σκοτώθηκαν εκατοντάδες, χιλιάδες άνθρωποι. Σε όλα τα ιερά κείμενα, βλέπουμε την αντίφαση ανάμεσα στη φιλειρηνική θεϊκή επίκληση και στην προτροπή ή καταγραφή της βίας στο όνομα του Θεού.

Ο Τζορτζ Μπους πριν το πόλεμο είπε: «Με τη δύναμη του Θεού στο πλευρό μας, θα θριαμβεύσουμε στο Ιράκ». «Πολεμήστε σαν να σας έδωσε εντολή ο Θεός», καλούσε στο αντίπαλο στρατόπεδο τους Ιρακινούς ο Σαντάμ Χουσείν. Πολλές φορές έχουμε ακούσει ηγέτες που επικαλούνται στο Θεό για να δικαιολογήσουν τις επεκτατικές τους πολιτικές. 

Στρατοί που επικαλούμενοι τη βοήθεια του Θεού ξεκινούν εκστρατείες. Σχεδόν όλοι οι θρησκευτικοί πόλεμοι κρύβουν πίσω τους πολιτικά, οικονομικά συμφέροντα και εδαφικές διεκδικήσεις. Οι ένοπλες συγκρούσεις σπάνια ή σχεδόν ποτέ, δεν αφορούν αποκλειστικά τη θρησκεία. Αν και γίνονται στο όνομα μιας ανώτερης δύναμης, οι ρίζες τους εντοπίζονται σε παράγοντες όπως η οικονομία, η πολιτική ή τα εδαφικά δικαιώματα. Εάν προσπαθήσει κανείς να ξεχωρίσει τους αυθεντικά θρησκευτικούς πολέμους, αυτούς που συνδέονται κυρίως με θρησκευτικές πεποιθήσεις, παρά πολιτικούς σκοπούς πρέπει να ανατρέξει αιώνες πίσω (Σταυροφορίες). 

Τα τελευταία 100  χρόνια, ελάχιστοι ήταν οι αυθεντικοί θρησκευτικοί πόλεμοι. Ο Ισλαμικός, τρομοκρατικός πόλεμος που εδώ και χρόνια διεξάγει η Αλ Κάιντα, έχει να κάνει κυρίως με την πολιτική στις αραβικές χώρες και την παρουσία αμερικανικών δυνάμεων στα μουσουλμανικά κράτη. Ο Οσάμα Μπιν Λάντεν παρουσιάζει αυτόν τον πόλεμο ως θρησκευτικό καθήκον που πηγάζει όμως από εχθρότητα προς τις Η.Π.Α. Οι επιθέσεις της Αλ Κάιντα, καθώς και οι συγκρούσεις μεταξύ των ινδουιστών και των μουσουλμάνων στην Ινδία, το 2002 αποτελούν τα πιο πρόσφατα παραδείγματα θρησκευτικά υποκινούμενης βίας στον 210 αιώνα. Τα αντίποινα ήταν άμεσα. Στις επόμενες ημέρες, μουσουλμανικές οικογένειες ,σπίτια και επιχειρήσεις  βρίσκονταν στο στόχαστρο ενόπλων. Περίπου 2.000 μουσουλμάνοι νεκροί. Όσον αφορά τον πόλεμο στο Ιράκ, σαφώς και δεν ήταν θρησκευτικός, ήταν απλώς «πλούσιος» σε θρησκευτικές λέξεις και εκφράσεις. Ο Λευκός Οίκος συχνά αποτελούν τους τρομοκράτες «αμαρτωλούς», ενώ οι οπαδοί του Σαντάμ Χουσεΐν αποκαλούσαν τους αμερικάνους «άπιστους». Και οι δύο πλευρές επικαλούνται τον Μεγαλοδύναμο, επιζητώντας την  τελική νίκη. 

Βλέπουμε λοιπόν, ότι κύρια αιτία για την βία και τον πόλεμο στο όνομα του Θεού είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι. Πρέπει λοιπόν, να παίρνει ο καθένας το βάρος πάνω του και να μην το ρίχνει κάπου αλλού. Στόχος όλων μας, πρέπει να είναι η μείωση των πολέμων και της βίας που επικρατεί γύρω μας. Αυτό θα το πετύχουμε με την προσωπική προσπάθεια του καθενός.

Πηγές:
https://www.slideshare.net/papakostev/ss-45560162

Κατερίνα Ψαρρά 3ο Γυμνάσιο Χορτιάτη