Δευτέρα 1 Αυγούστου 2022

Γερόντισσα Γαλακτία - Η διορατική Γερόντισσα των Αγγέλων και του Φωτός

Επιγραμματικά και σύμφωνα με όσα ανέφερε στον επικήδειο λόγο του το πνευματικό της τέκνο, ο πατήρ Αντώνιος Φραγκάκης, η Γερόντισσα γεννήθηκε στις 5 Μαρτίου 1926 στην Πόμπια Ηρακλείου. Πρόκειται για ένα ημιορεινό χωριό στο νότο της Μεσαράς. Κοιμήθηκε τα ξημερώματα της 20ης Μαΐου 2021 μ.Χ. σε ηλικία 95 ετών.

Ο παππούς της ήταν Ιερέας και ο πατέρας της Ιατρός τον οποίο και υπεραγαπούσε, αλλά κάποτε συνέβη να τον στεναχωρήσει και κατόπιν Εξομολογήσεως να έρθει σε μεγάλη μετάνοια, εκλιπαρώντας με την αγνότατη και ευαίσθητη ψυχή της την συγχώρεση του Θεού. Εκεί, πάνω στην αληθινή μετάνοια ψυχής, γεμάτη έντονη εσωτερική δόνηση, νίψη και καθαρμό, σκύβοντας να πάρει κάτι, ήρθε μέσα της ξαφνικά σαν γαλαζόλευκη δροσιστική φλόγα, η Χάρη του Αγίου Πνεύματος, διαπερνώντας γλυκά και ειρηνικά το κεφάλι της και πλαταίνοντας την καρδιά της.

Ο Ταξιάρχης Μιχαήλ

Αγαπούσε ιδιαίτερα τον Ταξιάρχη Μιχαήλ, ο οποίος της είχε κάνει πολλά θαύματα και μάλιστα την έσωσε θαυμαστά από γάμο που της ετοίμαζαν από καλοπροαίρετη πρόθεση οι δικοί της, ενώ εκείνη, μετά την επίσκεψη της Θείας Χάριτος, βρισκόταν συνεχώς σε άλλη συχνότητα και σκεπτόταν μόνο τα κάλλη του Παραδείσου, έχοντας γευθεί την ανεξίτηλη και ασύγκριτη γλυκύτητα του Θεού, που σε αλλοιώνει, σε κάνει άλλο άνθρωπο, που ούτε καν γυρίζει να δει πια τα φθαρτά, τα κοσμικά και τα γήινα, έχοντας γευθεί τα άφθαρτα, τα υπερκόσμια και τα ουράνια.

Άγγελοι

Ενώ φρόντιζε επί πολλά χρόνια την άρρωστη ανιψιά της Αντωνία που υπεραγαπούσε, ζούσε παράλληλα ασκητική ζωή, με γονυκλισίες, αγρυπνίες, νηστείες, συνεχή εκκλησιασμό, λεπτομερής εξέταση της συνειδήσεως, τακτική εξομολόγηση, συχνότατη Θεία Κοινωνία, εφαρμογή της σιωπής και αδιάλειπτη, δυνατή προσευχή τόσο, που κάποτε μικρά παιδιά την είδαν να υψώνεται, να φωτίζεται και να περικυκλώνεται από αγγέλους, σύμφωνα πάντα με τον π. Αντώνιο Φραγκάκη. https://e-mesara.gr/

Η Γερόντισσα ένιωθε χειρότερη όλων και γι’ αυτό ήταν απολύτως ταπεινή, τόσο που φιλούσε εκείνη τα χέρια όλων όσων πήγαιναν κοντά της, ζητώντας συγχώρεση. Η δε ελεημοσύνη της έφθανε στην αυτοθυσία και την στέρηση των πάντων, αλλά ο Κύριος των πάντων και η Παναγία δεν την άφηναν έτσι και της έστελναν συνεχώς ότι χρειαζόταν.

Οι Επτά Αρχάγγελοι

Archangel Michael tramples the devil underfoot, and calls us all to stand well and with God. His name means: Who is like unto God?

Για την αγνότητα, την σιωπή, την ταπεινοφροσύνη και την ελεημοσύνη της αξιώθηκε να δει τους επτά Αρχαγγέλους Μιχαήλ, Γαβριήλ, Ουριήλ, Ραφαήλ, Ραμαήλ, Φαναήλ και Θαναήλ, αλλά και το ολόχρυσο παλάτι που την περίμενε στον Παράδεισο. (Αρχιμ. Αντώνιος Φραγκάκης, Ιεροκήρυκας Ιεράς Μητροπόλεως Γορτύνης και Αρκαδίας, Επικήδειος Γερόντισσας Γαλακτίας Μοναχής - www.vimaorthodoxias.gr)

Η Γερόντισσα Γαλακτία είχε καλλιεργήσει ακόμη την πολύ μεγάλη και δύσκολη αρετή της μη κατάκρισης για κανέναν και για τίποτα, προσευχόμενη πάντα μυστικά για τον φωτισμό των ψυχών, νιώθοντας η ίδια σαν η πιο αμαρτωλή του κόσμου, σαν η χειρότερη όλων, ώστε να μην έχει δικαίωμα να κατακρίνει παρά μόνον τον εαυτό της. Καλλιεργούσε επίσης τους καλούς λογισμούς για όλους και εύρισκε πάντα καλό στον καθένα και σε αυτό εστίαζε.

Archangel Gabriel announces with radiant joy the Mysteries of God and His Will. His name means: The Powerful or Strong Man of God.

Archangel Raphael leads us to healing to cure our human infirmities. His name means: The Healing of God.

Archangel Uriel enlightens those with darkened minds to come to the Knowledge of God. His name means: The Light or Fire of God.

Archangel Jehudiel encourages people to struggle for the Glory of God and he intercedes for the reward of our efforts. His name means: The Glory, Laudation or Praise of God.

Archangel Barachiel distributes to us the Blessings of God and entreats God’s Mercy for us. His name means: The Benediction or Blessings of God.

Archangel Selaphiel Prays to God for us and encourages us in our Prayer. His name means: The Prayer of God

Archangel Jeremiel encourages us to be Holy and raises us up to God. His name means: The Compassion, Exaltation or Mercy of God.

Το άκτιστο Φως

Νικώντας την σάρκα και υποτάσσοντάς την στο πνεύμα με τις νηστείες, τις προσευχές και τις συνεχείς αγρυπνίες της, αξιώθηκε να δει το γαλαζόλευκο Άγιο Φως της Αγίας Τριάδας και την ουράνια δόξα Της, αλλά και την τραγική κατάσταση της κόλασης πολλών ανθρώπων, για τους οποίους και πάλι προσευχόταν μυστικά να δοθεί έλεος.

Επισκέψεις της Θεοτόκου και Αγίων

Αξιώθηκε της επισκέψεως των καβαλάρηδων Αγίων Μηνά, Γεωργίου, Δημητρίου και Νικήτα, τους οποίους περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια, ενώ την επισκέφθηκε η ίδια η Παναγία, συνοδευόμενη από την Αγία Παρασκευή, προαναγγέλλοντας την εν Χριστώ αναχώρησή της.

Το φοβερό Όραμα: «Την Ελλάδα θα σκεπάσει η Παναγία»

Η μεγαλόσχημη ταπεινή Γερόντισσα υπήρξε λοιπόν όντως ένας επίγειος άγγελος και ένας ουράνιος άνθρωπος, γλυκαίνοντας, ζεσταίνοντας, παρηγορώντας, βοηθώντας, αναπτερώνοντας όποιον την επισκέπτονταν, αλλοιώνοντας με την Χάρη του Θεού και δια της προσευχής της την ψυχή του, προσανατολίζοντάς την στον αγαθό και φωτεινό δρόμο της εν Χριστώ ζωής, που και εδώ έχει πολλές ανταμοιβές και στον Παράδεισο πολύ περισσότερες και αιώνιες, ανεκδιήγητου κάλους, όπως τις προγεύτηκε η οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης, η οποία είδε τον Ιανουάριο του 2020 σε όραμα την μεγάλη κάθαρση που θα κάνει ο Θεός στον κόσμο διά ρομφαίας Μιχαήλ, αλλά και την ξεχωριστή προστασία που θα έχει η Ελλάδα χάρη στην αγκαλιά της Παναγιάς, που τόσο αγαπούμε όλοι, θεωρώντας την μανούλα της Ελλάδας και της Κύπρου μας.

« Είδα απόψε έναν αστραφτερό άνδρα να κάθεται σε θρόνο φοβερό. Κρατούσε ένα τοπάκι σαν μπίλια. Πάνω στην μπίλια άρχισαν να μεγαλώνουν κάτι σαν αόρατα μικρόβια. Όταν συνήλθα παρακαλούσα τον Θεό να μου εξηγήσει τι ήταν αυτό που είδα. Έλαβα πληροφορία στην καρδιά μου, ότι ο Καθήμενος επί του θρόνου είναι ο Παλαιός των Ημερών. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Η μικρή μπίλια που κρατούσε είναι το σύμπαν. Δεν είναι ούτε κόκκος άμμου στα άχραντα χέρια Του. Αυτοί που ψηλώσανε πάνω στο σύμπαν είμαστε εμείς οι άνθρωποι. Μας φουσκώνει ο εγωισμός και νομίζουμε ότι είμαστε σπουδαίοι και πανύψηλοι. Είμαστε βέβαια σπουδαίοι, γιατί είμαστε παιδιά του Θεού και όλο το σύμπαν δημιουργήθηκε για μας. Αλλά για να το νιώσουμε αυτό πρέπει να αισθανόμαστε ένα τίποτα μπροστά στον Κύριο μας και μεταξύ μας. Όχι να σηκώνουμε μπόι και να τον βλασφημούμε και να νομίζουμε πως είμαστε Θεοί χωρίς Αυτόν…».

Μαρτυρία Φ. Κ. Εκπαιδευτικού

«Άκου καμάρι μου… θέλω η καθαρότητά σου να ’ναι η καλύτερη προίκα στο γάμο σου… τα καθαρά χωράφια βγάζουν τα καλύτερα φυτά! Τα χρησιμοποιημένα βγάζουν άρρωστες και ανώφελες καλλιέργειες… ένα χρησιμοποιημένο θέλει λίπασμα, κοπριά, ξεκούραση και πάλι δεν γίνεται σαν το καθαρό. Έτσι και η ύπαρξη του ανθρώπου. Αν βρωμίσει με αμαρτίες, βγάζει ανώφελα παιδιά, προβληματικά. Θέλει μετά εμπλουτισμό από τα έργα της μετάνοιας και πάλι δεν γίνεται σαν το καθαρό. Τα αμαρτήματα αυτά δημιουργούν χάσματα μεγάλα και θέλουν αγώνα μετά να κλείσουν…».

Μαρτυρία Γ. Β. Αστυνομικού

Κάποτε έκοβα ξύλα μὲ το ξυλοκοπτικό. Επειδή ήμουν αδέξιος μια και η δουλειά μου είναι άλλη, ξέφυγε και έκοψα την παλάμη μου βαθιά μέχρι τὸν αντίχειρα. Το αίμα έτρεχε ποταμός. Λίγο και θα έχανα το χέρι. Οι γιατροί με έστειλαν στο Νοσοκομείο. Δύσκολη η κατάσταση. Έγινε συγκόλληση μὲ λεπτό ράψιμο και έκανα αλλαγές. Το παράξενο είναι ότι στις αλλαγές δεν πονούσα. Ο γιατρός απορούσε και μου έλεγε: «τι γίνεται με εσένα. Έπρεπε να ουρλιάζεις». Εγὼ δεν ένοιωθα ίχνος πόνου. Όταν πήγα στη Γερόντισσα, μου εἶπε: «Παιδί μου τα είδα όλα. Πρόφτασε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και σου γλύτωσε το χέρι να μη σου το κόψει εντελώς το μηχάνημα που έκοβες τα ξύλα. Παρούσα ήμουν κι εγώ αλλά έκλεισα τὰ μάτια μου μπροστά στη φρίκη! Παρακάλεσα όμως να μην πονέσεις άλλο. Δὲν πονείς τώρα. Έτσι δεν είναι;».

Μαρτυρία Μ.Α. - «Συγκλονιστήκαμε από τα φανερά διορατικά της χαρίσματα»

« Ὀνομάζομαι Μ. Α. καὶ εἶμαι σύζυγος ἱερέα. Ζοῦμε στὸ Ρέθυμνο. Πρὶν ἀπὸ περίπου τρία χρόνια ἕνα σοβαρὸ πρόβλημα ὑγείας εἶχε φέρει τὴν οἰκογένειά μας σὲ φοβερὰ δύσκολη θέση. Εἴχαμε ἐπισκεφτεῖ πολλοὺς εἰδικοὺς ποὺ ἁπλά μᾶς βοηθοῦσαν νὰ ἀποδεχόμαστε τὴν κατάσταση χωρὶς ὅμως νὰ τὴ λύνουμε. Μὲ τὸν καιρὸ ἡ ἀνησυχία καὶ ὁ φόβος μας μεγάλωνε, καθὼς τὸ μέλος τῆς οἰκογένειάς μας ποὺ νοσοῦσε δὲν ἄκουγε τὶς συμβουλὲς τῶν γιατρῶν καὶ ἡ ὑγεία του ὁλοένα καὶ χειροτέρευε. Κάποιος φίλος μας θεολόγος μᾶς εἶχε μιλήσει γιὰ τὴ γερόντισσα Γαλακτία καὶ τὰ χαρίσματά της. Εἴχαμε συζητήσει γιὰ ἐκείνη στὸ σπίτι μας ὅμως δὲν ἀποφασίσαμε νὰ τὴν ἐπισκεφτοῦμε. Τὸ κάναμε ὅταν ἐκείνη, κατὰ κάποιο τρόπο, μᾶς προσκάλεσε… Μία μέρα ἐπισκέφτηκε στὸ χῶρο του τὸν σύζυγό μου μία ἄγνωστη σὲ ἐκεῖνον γυναίκα καὶ τοῦ ζήτησε νὰ τῆς διαβάσει μία εὐχή. Τὴν εἶχε στείλει ὅπως τοῦ εἶπε ἡ γερόντισσα Γαλακτία. Τοῦ εἶπε μάλιστα πῶς νὰ ἐπικοινωνήσει γιὰ νὰ τὴν ἐπισκεφτοῦμε κι ἐμεῖς ὥστε νὰ πάρουμε τὴν εὐχή της.

Λίγες μέρες μετὰ ξεκινήσαμε μαζὶ μὲ τὰ τρία μας παιδιὰ γιὰ νὰ πᾶμε στὴν Πόμπια (Ηράκλειο). Ἡ πρόθεσή μας ἦταν νὰ γνωρίσουμε μία πολὺ καλὴ γιαγιὰ καὶ νὰ πάρουμε τὴν εὐχή της. Ὅταν μπήκαμε στὸ σπιτάκι της τὴν εἴδαμε ξαπλωμένη καὶ λαμπερή. Ἄνοιξε τὰ χέρια της κι ἄρχισε νὰ φωνάζει στὸν ἄνδρα μου: «Ἦρθες; Ἦρθες;», σὰν νὰ τὸν περίμενε. Κι ἄρχισε νὰ μᾶς μιλάει. Μᾶς εἶπε τὰ πάντα σὰν νὰ μᾶς γνώριζε ἀπὸ χρόνια, μὲ τὸν δικό της μοναδικὸ τρόπο. Στὸν καθένα μας κι ἀπὸ κάτι. Τακτοποίησε τὶς σκέψεις μας. Πρόβλεψε τὴν ἴαση τοῦ προβλήματός μας. Μᾶς συμβούλεψε μὲ τέτοιο τρόπο, ἔδωσε τέτοιες στοχευμένες ὁδηγίες ποὺ οὔτε ὁ καλύτερος γιατρὸς δὲ μποροῦσε, ἀγγίζοντας τὴ ρίζα τοῦ προβλήματός μας. Μιλοῦσε γιὰ τὰ οἰκογενειακά μας θέματα ἀναφέροντας καταστάσεις καὶ ὀνόματα ὑπαρκτά. Ἔδωσε ἐκπληκτικὲς συστάσεις καὶ συμβουλὲς στὰ παιδιὰ μας σχετικὰ μὲ τὰ χαρίσματά τους καὶ τὸν τρόπο ζωῆς μας. Ἀναφέρθηκε ἀκόμη καὶ στὴ συζήτηση ποὺ εἴχαμε στὸ αὐτοκίνητο καθὼς πηγαίναμε. Συγκλονιστήκαμε ἀπὸ τὰ φανερὰ διορατικά της χαρίσματα. Στὴν ἐπιστροφὴ μίλησα μὲ τὴν μητέρα μου στὸ τηλέφωνο καὶ τῆς εἶπα γιὰ αὐτὰ ποὺ μόλις εἴχαμε ζήσει. Ἐκείνη δὲν πίστεψε καὶ νόμιζε πὼς ἐπρόκειτο γιὰ φάρσα. Γιὰ πολλὲς μέρες τηλεφωνοῦσε στὸ σπίτι μας καὶ ρωτοῦσε τὰ παιδιά μου ἂν ὄντως ἡ γερόντισσα εἶπε ὅλα αὐτὰ ποὺ τῆς μετέφερα…».

Η Γερόντισσα Γαλακτία έστειλε τον Άγιο Λουκά τον Ιατρὸ

Θὰ θέλαμε κι ἐμεῖς μὲ τὴν σειρά μας, νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴν Ἁγία Γερόντισσα Γαλακτία. Ἡ γνωριμία μας ἦταν στὶς 2 Μαΐου 2018. Θυμᾶμαι τὸ βλέμμα της πολὺ φωτεινό, γλυκό, διαπεραστικὸ καὶ τὸ χαμόγελό της μοναδικό. Πήγαμε οἰκογενειακῶς 12 φορὲς ἐμεῖς τὸ ἀνδρόγυνο, κάτοικοι Ρεθύμνου καὶ ἡ ἑξάχρονη κόρη μας Ἀργυρῶ Παρασκευή. Πολλὰ εἶναι τὰ θαυμαστὰ σημεῖα ποὺ ζήσαμε ἀλλὰ θὰ ἀναφέρομε ἐδῶ τὸ πρῶτο μεγάλο θαῦμα στὴν κόρη μας. Τὸ κοριτσάκι μας, εἶχε ἐξόγκωμα στὴν δεξιὰ μεριὰ τοῦ κεφαλιοῦ σὲ μέγεθος μικροῦ καρυδιοῦ. Τὴν πήγαμε στὸν παιδίατρο καὶ μᾶς εἶπε ὅτι δὲν εἶναι τίποτα, εἶναι, εἶπε, τὸ σχέδιο τοῦ κρανίου ἔτσι… Τὸ ἐξόγκωμα αὐτὸ ἔφευγε καὶ ἐπανερχόταν. Ἀνησυχήσαμε καὶ πήγαμε σὲ ἄλλο παιδίατρο καὶ συνέστησε μαγνητικὴ τομογραφία. Πήγαμε καὶ σὲ παιδονευρολόγο στὸ Ἡράκλειο καὶ μᾶς εἶπε τὰ ἴδια. Τότε σκεφτήκαμε νὰ πᾶμε πρῶτα στὴν Γερόντισσα Γαλακτία, γιατί τὴν πρώτη φορὰ ποὺ ἀκούμπησε τὸ κεφάλι τῆς μικρῆς στὸ σημεῖο ἐκεῖνο ἡ μικρή τῆς φώναζε: «βγάλε τὸ χέρι σου Γερόντισσα ἀπὸ ἐκεῖ…μὲ καίει τὸ κεφάλι μου…».

Πήγαμε τὴν μικρὴ στὴν Γερόντισσα στὶς 29 Ἰουνίου 2019. Ἡ μικρὴ τότε εἶχε γενέθλια. Πῆρε ἡ Γερόντισσα τὸ σταυρὸ καὶ τὸν κατηύθυνε ἐκεῖ ποὺ ἦταν τὸ πρόβλημα. Ἔκλεισε τὰ μάτια ἡ Γερόντισσα καὶ προσευχόταν μυστικά. Ὅταν σηκώθηκε ἡ μικρή, χαμογέλασε ἡ Γερόντισσα, τῆς ἔκλεισε τὸ μάτι καὶ τῆς εἶπε: «τώρα εἶσαι ἐντάξει»! Μετὰ ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες ἡ μικρὴ θὰ ἔκανε μαγνητική. Μᾶς εἶπε, ὅμως, τὴν παραμονὴ τῆς ἐξέτασης τὸ παιδί: «μαμά, δὲν ἔχω τίποτα στὸ κεφαλάκι…εἶδα…ὅτι ἡ Γερόντισσα Γαλακτία ἔστειλε τὸν Ἅγιο Λουκᾶ τὸν ἰατρὸ καὶ μοῦ ἔκανε χειρουργεῖο. Τώρα δὲν ἔχω τίποτα. Μοῦ ἔκανε 4 τομές». Τὴν ἑπόμενη μέρα, διαπιστώθηκε ἀπὸ τὴν μαγνητικὴ τομογραφία ὅτι ὑπῆρχαν 4 τομὲς στὸ κεφάλι τοῦ παιδιοῦ. Παράδοξες καὶ λεπτὲς πολύ. Σὰν νὰ ἔγιναν ἀπὸ τὸν πιὸ ἀριστοτέχνη χειρουργό. Τὸ παιδὶ ἦταν ἤρεμο στὴν ἐξέταση καὶ ἐπανέλαβε στὸ δρόμο ὅτι ἡ γιαγιὰ ἡ Γαλακτία καὶ ὁ Ἅγιος Λουκᾶς ἔκαναν ἐπεμβάσεις στὸ κεφαλάκι του. Καὶ μάλιστα τέσσερις...

Ὅταν πήγαμε νὰ πάρουμε τὶς ἐξετάσεις, μᾶς εἶπε ἀκόμη καὶ ἡ νοσοκόμα ποὺ μᾶς τὶς ἔδωσε: «τόσο μικρὸ παιδὶ καὶ νὰ ἔχει 4 χειρουργεῖα στὸ κεφαλάκι του»! Ἐμεῖς δακρύσαμε, δὲν εἴπαμε τίποτα…

Τὸ πρόβλημα τῆς μικρῆς τελικὰ ἦταν ἐπικίνδυνο πολύ, ὅπως μᾶς ἐξήγησαν, ἦταν ἐπιληψία, τύφλωση, παραλυσία στὰ ἄκρα κ.ἄ. Ὅταν πήγαμε τὶς ἐξετάσεις στὴν παιδίατρο ἔμεινε κατάπληκτη. Ἡ μικρὴ ἐξήγησε μὲ πολὺ παραστατικὸ τρόπο, ὅτι ἔγινε καλά, γιατί τῆς ἔκαναν 4 χειρουργεῖα ὁ Ἅγιος Λουκᾶς καὶ ἡ γιαγιούλα ἡ Γαλακτία ποὺ τὸν ἔστειλε καὶ ἦταν ἐκεῖ καὶ τὴν βοήθησε. Τότε ἡ γιατρὸς ἀπάντησε: «ἔτσι ἐξηγοῦνται ὅλα». Τὰ παράξενα χειρουργεῖα ἄφησαν στὸ κεφαλάκι τῆς μικρῆς ἕνα βαθούλωμα σὰν αὐλακιά. Εὐχαριστοῦμε καὶ τοὺς δύο Ἁγίους του Θεοῦ, γιὰ τὸ κορυφαῖο θαῦμα ποὺ ἔκανε καλὰ τὸ παιδί μας. Ὅσο ζοῦμε θὰ διαλαλοῦμε τὴν θαυματουργικὴ δύναμη τῆς Ἁγίας Γερόντισσας.

Η Γερόντισσα Γαλακτία έστειλε τον Άγιο Αντώνιο τον Μέγα

– Μπορείς να μας πεις κάτι σημαντικό που έκανε σ’ εσένα;

– Αυτά είναι πολλά και δεν ξέρω ποιο πρώτο και ποιο δεύτερο να επιλέξω. Όταν π.χ. πριν μερικά χρόνια υπέφερα από μεγάλη κήλη και ετοιμαζόμουν για χειρουργείο, ένα πρωί εξαφανίσθηκε. Πέρασαν 15 μέρες και κήλη δεν υπήρχε. Δεν είπα σε κανένα τίποτα. Ένα πρωινό που πίναμε μαζί καφέ, γυρίζει και μου λέει: «γιατί δεν μας λες ότι δεν έχεις τώρα κήλη; Καλά είσαι τώρα. Δεν πονείς στην κήλη. Καλά είσαι…». Ήταν και ο π. Αντώνιος. Μείναμε άφωνοι. Μετά εξήγησα στον πάτερ τι είχε συμβεί. Μου είπε εκείνος να το παρακολουθήσω ένα μήνα. Πέρασε ένας, δύο μήνες, ήμουν καλά. Όταν βεβαιώθηκα πλέον για το θαύμα, την ρώτησα ένα άλλο πρωινό: «θα μου πεις τουλάχιστον με ποιο άγιο μου έκανες την παρέμβαση στην κήλη να τον ευχαριστήσω;». Απάντησε: «έστειλα τον Άγιό σου. Τον Μέγα Αντώνιο». Τότε αυτομάτως άνοιξε ο νους μου και θυμήθηκα ότι είχα δει τον Άγιο Αντώνιο στον ύπνο μου μπροστά στο τέμπλο μιας Εκκλησίας να με ευλογεί.

Πηγή: www.hristospanagia.gr

Γερόντισσα Γαλακτία : «Τα καθαρά χωράφια βγάζουν τα καλύτερα φυτά»

Αφιέρωμα στην Γερόντισσα Γαλακτία που έγραψε η Εκπαιδευτικός Φωτεινή Κ.

https://www.youtube.com/watch?v=NzsxxF03vqM

Θαυμαστά γεγονότα μετά την κοίμηση της Γερόντισσας Γαλακτίας

Ὀνομάζομαι Γιάννης Βλαχογιάννης. Ἡ σύζυγος Σταυρούλα Τσατσάνη ἀπὸ τὶς 20/5/2021 ἐμφάνισε ἀφόρητους πόνους στὸν καρπὸ τοῦ δεξιοῦ χεριοῦ της. Ἐπισκεφτήκαμε ὀρθοπεδικὸ χειρουργό της Λαμίας ὁ ὁποῖος διέγνωσε 2 γάγγλια στὸν καρπό της καὶ ἰσχυρὴ τενοντοπάθεια μετὰ ἀπὸ μαγνητικὴ τομογραφία. Ὡς θεραπεία ἀρχικὰ συνέστησε ἀκινητοποίηση τοῦ χεριοῦ μὲ νάρθηκα γιὰ 15 ἡμέρες καὶ ἰσχυρὰ ἀντιφλεγμονώδη. Ἂν δὲν ὑποχωροῦσαν οἱ πόνοι θὰ ἔπρεπε νὰ γίνει χειρουργικὴ ἐπέμβαση. Οἱ πόνοι ὅμως δὲν ὑποχώρησαν καὶ στὶς 7/6/2021 ὁ χειρουργὸς – ὀρθοπεδικὸς ὁ ὁποῖος κάνει ἐπεμβάσεις στὸ Ἰατρικὸ Κέντρο Παλαιοῦ Φαλήρου Ἀθηνῶν προγραμμάτισε ἐπέμβαση γιὰ τὶς 14/6/2021. Τὴν ἑβδομάδα αὐτὴ ἀπὸ τὶς 7/6 ἄρχισα νὰ ἐπικαλοῦμαι τὴν Ἁγία Γερόντισσα Γαλακτία μὲ πολὺ πόνο καὶ κομποσχοίνι γιὰ τὴν ταχεία ἀποκατάσταση τῆς ὑγείας τῆς συζύγου μου. Τὸ θαῦμα ἔγινε, οἱ πόνοι ἐξαφανίστηκαν καὶ τὸ χέρι ἀποκαταστάθηκε. Στὶς 11/6/2021 ἐπισκεφτήκαμε τὸν ἐν λόγω γιατρὸ ὁ ὁποῖος μᾶς εἶπε γιὰ πολὺ σπάνιο φαινόμενο ἀποκατάστασης καὶ ἀπορρόφησης τῶν γαγγλίων. Ἐμεῖς ὅμως γνωρίζουμε ὅτι ἡ Ἁγία Γερόντισσα Γαλακτία ἔκανε τὸ θαῦμα της.

Νὰ ἔχουμε ὅλοι πλούσια τὴν Εὐλογία της. Ἐπιθυμία μας τώρα εἶναι νὰ ἐπισκεφτοῦμε τὸν τάφο της στὴν Ἱερὰ Μονή της.

Ἰωάννης Βλαχογιάννης - Δρ. Ἠλεκτρολόγος Μηχανικὸς ΑΠΘ

Πηγή: orthodoxia.gr

Μαρτυρία Αντώνη Μπαγιαρτάκη από την Αγία Γαλήνη

Τη γερόντισσα Γαλακτία την γνωρίσαμε και ευεργετηθήκαμε πολύ όσο ζούσε. Λάμψη, αιωνιότητα, αγάπη, στοργή, σωστή διδασκαλία, παράδειγμα θυσίας και ταπείνωσης. Ταπείνωση όχι στα λόγια. Στα έργα, που είναι δύσκολο άθλημα. Μετά την κοίμησή της μου έκανε τέσσερα θαύματα που με συγκλόνισαν. Λένε, βέβαια, κάποιοι σημερινοί ποιμενάρχες να μη δίνουμε σημασία στα θαύματα. Έχουν δίκιο όταν είναι πλάνες, φαντασιώσεις και ψευτοθαύματα. Τα πραγματικά θαύματα δείχνουν ότι ο Χριστός είναι πάντα Παρών και ενεργεί μέσω των πιο δικών του ανθρώπων. Για αυτό λέμε ότι ο Χριστός είναι «θαυμαστός εν τοίς αγίοις αυτού»…

Τον περασμένο Ιούνιο παρουσίασε ένας ανιψιός μου υγρό στον πνεύμονα. Η μάνα του, πρώτη μου εξαδέλφη, πιστή στο Θεό, με παρακάλεσε να προσεύχομαι και να κάνω εκστρατεία προσευχής. Και που δεν έδωσα το όνομά του για μνημόνευση. Άγιο Όρος, Ιεροσόλυμα, μοναστήρια σε όλη τη Κρήτη και την Ελλάδα, όμως καμία διαφορά. Κανένα θεραπευτικό σχήμα δεν έπιανε το παιδί. Έφτασε Οκτώβρης. Τα πράγματα χειροτέρευαν. Το υγρό χωρίς να μειωθεί καθόλου στερεοποιήθηκε, έπηξε, έγινε σαν ζελές και οι γιατροί ανησύχησαν πολύ. Δεν ήξεραν πως να το αντιμετωπίσουν. Έλεγαν ότι και να κάνουν το παιδί μέχρι τα 40-45 θα έχει προβλήματα από τις επιπλοκές.

Μια μέρα του Οκτώβρη, μεσημέρι κατά τις 12, κάλεσαν το παιδί για επανεξέταση, προκειμένου να δουν τι θα κάνουν. Λίγο πριν είχα πάει στο τάφο και ικέτευα την γερόντισσα. Και ω του θαύματος. Εκείνη την ώρα βρέθηκε το παιδί πεντακάθαρο στα χέρια των γιατρών, απαλλαγμένο και από το ελάχιστο δείγμα της ασθένειάς του. Οι γιατροί θαύμασαν. Του είπαν: «Κάτι έγινε θαυμαστό που μας ξεπερνά. Φύγε και δε χρειάζεται να ξανάρθεις». Η γερόντισσα επενέβηκε ως άμισθος ιατρός, όπως και σε τόσους άλλους και αποκατέστησε πλήρως το παλικάρι. Όλη η οικογένεια πάντα θα την ευγνωμονεί.

Πηγή: www.hristospanagia.gr

Διδάγματα της Γερόντισσας

Νὰ λέτε τὴν εὐχή: Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησον με. Σὰν Μεταλαβιὰ εἶναι (Θεία Κοινωνία), γιατί παίρνετε τὴν δύναμη τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ. Νὰ ’στε μόνο καθαροί. Νὰ ἐξομολογεῖσθε καὶ ἔπειτα νὰ τὴν λέτε. Τότε ὀχυρώνεσθε, ἁγιάζετε. Διαφορετικά, ζεματίζετε τὸν κακὸ ποὺ κάθεται πάνω στὶς ἁμαρτίες σας. Καὶ θὰ λυσσάξει νὰ σὲ φάει…

Νὰ προσεύχεσθε στὴν Παναγία μὲ τοὺς Χαιρετισμοὺς καὶ τὴν Παράκλησή της. Ἂν δὲν προλαβαίνετε, νὰ τῆς φωνάζετε: Παναγία μου, Παναγία μου πρόφθασε. Τὸ ὄνομά Της, τὰ ’χει ὅλα μέσα. Νὰ λέτε πολλὲς φορὲς καὶ τὸ «Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε».

Καὶ μόνο νὰ πεῖτε μὲ τὴν καρδιά σας: «Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἡμᾶς» ἔχει τέτοια δύναμη, ποὺ μπορεῖ νὰ σᾶς κρατήσει ὅλη τὴν ἡμέρα. Ἀρκεῖ νὰ τὸ λέτε ὅπως πρέπει…

Σήμερα ἀφηνιάζουνε οἱ ἄνθρωποι γιατί ζοῦνε χειρότερα ἀπὸ χοίρους καὶ πᾶνε καὶ κοινωνοῦνε κιόλας. Ὁ χοῖρος εἶναι τὸ φυσικό του νὰ ζεῖ στὴ λάσπη. Οἱ ἄνθρωποι προδίδουνε τὴν φυσικότητα καὶ τὴν ἀνθρωπιά τους, ὅταν ζοῦν στὴ βρωμιὰ τῆς ἀκατανόμαστης ζωῆς…

Χωρίζουνε και τὰ ἀνδρόγυνα σήμερα, γιατί δὲν ξέρουν νὰ ἀγαποῦν. Ὁ ἐγωισμὸς τὸ πεῖσμα καὶ ἡ σαρκικὴ λύσσα φταῖνε καὶ χωρίζουν… Ὅποιος ἀγαπᾶ, ὑποχωρεῖ, ὑπομονεύεται, θυσιάζεται. Ὅποιος δὲν ἀγαπᾶ, ἐκμεταλλεύεται καὶ διατάσσει.

Παλιὰ ἐρχότανε ὁ ἄνδρας ἀπὸ τὴν δουλειά. Κουρασμένος, ἀποκαμωμένος. Φώναζε στὴ γυναίκα του, ποὺ εἶχε ρόλο στὸ σπίτι νὰ μεγαλώνει τὰ παιδιὰ καὶ νὰ φροντίζει οἰκιακὰ τὴν οἰκογένεια : «ἦντα κάνεις κερά μου; Πῶς ἐπεράσετε μὲ τὰ κοπέλια μας;».

Αὐτὴ ἔβγαινε χαρούμενη καὶ τὸν ὑποδεχόταν: «καλῶς τὸν ἀφέντη μας. Ἔλα σὲ περιμένομε. Ἔβαλα τὰ χάρτζα (ὑλικὰ) στὸ τζισβὲ (μπρίκι) καὶ σὲ περίμενα νὰ ’ρθεις νὰ ψήσω τὸν καφὲ στὴν πυροστιά. Νὰ τὸν πιοῦμε μαζί». Ἀγκαλιαζόταν ὄμορφα στὴν αὐλὴ καὶ μπαίνανε μέσα. Τὰ παιδιά, τοὺς περιτριγυρίζανε χαρούμενα γιατί νοιώθανε τὴν ἀγάπη. Δὲν εἴχανε τότες τὰ παιδιὰ ψυχολογικὰ ποὺ ἔχουνε τώρα, γιατί μεγαλώνανε σὲ καλὰ σπίτια. Κάθε ἕνας εἶχε τὸ ρόλο του. Δὲν ὑπῆρχε ἀνταγωνισμός. Ὁ ἕνας συμπλήρωνε τὸν ἄλλον.

Τώρα, ἐπίθεση ἀπὸ τὴν γυναίκα στὸν ἄνδρα μόλις μπεῖ στὸ σπίτι. Ἢ βλασφήμιες καὶ ὀργὴ ἀπὸ τὸν ἄνδρα μόλις γυρίσει καὶ ἀγριεύουν τὰ παιδιά…Ἔχουνε καὶ τὰ μηχανήματα (κινητά, ὑπολογιστὲς) καὶ κολλᾶνε ἐκεῖ. Ξεχνοῦνε πὼς ἔχουνε γυναίκα καὶ παιδιά… Τὰ παιδιὰ ποὺ βλέπουνε τέτοια, σκοτώνουνε τὴν ἀθωότητά τους. Θὰ βγοῦν ἄρρωστα στὴν κοινωνία.

Τὸ φάσε μποὺκ καὶ τὰ ὅμοιά του (Facebook καὶ παρόμοιες ἐφαρμογές), ὅσα σπίτια δὲν ἐκλείσανε, θὰ τὰ κλείσει. Νὰ ’χετε ταπείνωση καὶ ἀνεξικακία! Ὅλα τ’ ἄλλα τὰ δύσκολα θὰ ἔρθουνε μετὰ μοναχὰ ντός.

Ὅποιος συγχωρεῖ, ὅτι ἁμαρτωλό κι ἄν ἔχει κάνει, θὰ βρεῖ τρόπους νὰ τὸν σώσει ὁ Θεός, ὅ,τι κι ἂν κάνει.

Ἡ νηστεία ταπεινώνει τὸ σῶμα καὶ γυμνάζει τὴν ψυχή. Νὰ τὴν ἀγαπήσετε. Ἄνθρωπος ποὺ δὲν θὰ λυπήσει τὴν κοιλιά του, δύσκολα θὰ χαροποιήσει τὴν καρδιά του.

Ὅταν δεχθεῖς λογισμὸ ὑπερηφάνειας καὶ κατάκρισης, σταματᾶ ἡ εὐχὴ στὴν καρδιά. Ζητᾶς συγχώρηση μὲ καυτὰ δάκρυα καὶ ἐπανέρχεται.

Ὅταν προσεύχομαι μὲ βαθεῖς ἀναστεναγμοὺς μὲ δέχεται ὁ Θεός. Ἡ προσευχὴ βγαίνει ἀπὸ τὴν καρδιά. Ὅταν προσεύχομαι καὶ χασμουριέμαι, δὲν συμμετέχει ἡ καρδιά. Ἡ κεφαλὴ (ἐγκέφαλος) μουρμουρίζει καὶ ὁ σατανᾶς σὲ ζαλίζει. Σὲ ἀποκοιμίζει.

Νὰ προσπαθεῖτε καὶ θὰ ἔρχεται ἡ Χάρη. Ἀρκεῖ νὰ μετανοεῖτε καὶ νὰ ἐξομολογεῖσθε εἰλικρινά.

Ὁ Θεὸς εἶναι Φῶς. Ἄπλετον (ἡ συνηθισμένη της ἔκφραση) καὶ ἀνερμήνευτον. Ἐκεῖ τὰ ξέρεις ὅλα, δὲν ρωτᾶς τίποτα, μόνο ἀπολαμβάνεις. Εἶναι φῶς ὀντότητας. Πῶς νὰ σᾶς πῶ…σκέφτεται, μιλεῖ, μόνο ἀγαπᾶ, ἐνεργεῖ ὅλα τὰ καλά…(εἶναι πρόσωπο).

Ὅποιος προσέχει τὴν γλώσσα του, μπορεῖ νὰ κουμαντάρει ὅλα τὰ ἄλλα μέρη τοῦ σώματός του.

Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ βρωμάει ἡ ψυχή τους ἀπὸ τὴν σάρκα τους. Καὶ ἄλλοι ποὺ εὐωδιάζουν καὶ οἱ σάρκες τους ἀπὸ τὸ πνεῦμα τους.

Ἡ μεγαλύτερη νίκη εἶναι νὰ κουμαντάρουμε τὸ νοῦ μας καὶ τὴ γλώσσα μας. Δύσκολο πολύ. Ἐκεῖ βοηθᾶ ἡ δική μας διάθεση καὶ ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ ὅταν τὴν ζητᾶμε…

Οἱ γνησίως μετανοοῦντες εἶναι τὰ πιὸ ἀγαπημένα παιδιὰ τοῦ Θεοῦ. Γιατί ἐνῶ γλυκάθηκαν στὴν ἁμαρτία, μπόρεσαν μὲ ἀγώνα καὶ τὴν ἀποστράφηκαν.

Νὰ σταυρώνεις τὰ ὑλικά τοῦ φαγητοῦ σου. Νὰ λὲς «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησον ἡμᾶς» σὲ κάθε πατάτα, σὲ κάθε κομμάτι κρέας. Μετὰ νὰ σταυρώνεις τὸ τσουκάλι. Ἁγιάζεται τὸ φαγητὸ καὶ αὐτοὶ ποὺ γεύονται ἀπ’ αὐτό.

Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος: Η Γερόντισσα Γαλακτία, κατά κόσμον Γαλάτεια Κανακάκη

Την πρώτη φορά συναντηθήκαμε στο Ηράκλειο Κρήτης, όταν εκείνη ήλθε να με συναντήσει τον Απρίλιο του 2013, και την δεύτερη φορά την επισκέφθηκα στο σπίτι της, που ήταν σαν μοναχικό κελί, πορευόμενος προς την Ιερά Μονή Κουδουμά και είχαμε θεολογικές και πνευματικές συζητήσεις.

Όμως, μιλούσαμε πολλές φορές στο τηλέφωνο για διάφορα πνευματικά ζητήματα. Τις περισσότερες φορές εκείνη με έβλεπε σε διάφορες φάσεις της ζωής μου με την δική της «πνευματική τηλεόραση της καρδιάς», όπως έλεγε χαριτολογώντας.

Ο Θεός της χάρισε το μεγάλο χάρισμα της διοράσεως και της προοράσεως που ήταν καρπός εμπειρικών καταστάσεων. Ήταν σαν τον άγιο Πορφύριο, γι’ αυτό κάποιος την ονόμαζε «Γερόντισσα Πορφυρία». Εκείνη το εξηγούσε πολύ ταπεινά ότι ο Θεός έβλεπε ότι ήταν κλεισμένη στο σπίτι της και της έδωσε την ευλογία να βλέπει διάφορα γεγονότα για να παρηγορείται...

…Συνήθως έλεγε στον π. Αντώνιο ότι με έβλεπε να εργάζομαι στο Γραφείο μου στην Ιερά Μητρόπολη, να περπατώ στο διάδρομο, να προσεύχομαι, να κοιμάμαι, να λειτουργώ σε διάφορους Ναούς, αλλά έβλεπε και πως λειτουργούσα και τι άμφια φορούσα. Αισθανόμουν μεγάλη έκπληξη όταν πληροφορούμουν όλα αυτά, γιατί ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα.

Την νύχτα προσεύχεται για όλους. Πρώτα προσεύχεται για τους Ιερωμένους. Μετά για τα ανδρόγυνα, την Πατρίδα της και όλες τις πατρίδες του κόσμου. Ταυτόχρονα μου είπε ότι με βλέπει στην Ναύπακτο όχι με τα μάτια του σώματος, γιατί αυτό το θεωρεί μεγάλο, αλλά με τα μάτια της ψυχής, χωρίς να καταλαβαίνει ότι αυτό το τελευταίο είναι ανώτερο από το πρώτο.

Με άκουσε στο ραδιόφωνο να ομιλώ στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Πειραιώς στις 12-12-2012, αλλά ταυτόχρονα με έβλεπε και με τα μάτια της ψυχής της, καθώς επίσης έβλεπε και τι στολή φορούσα: «Έβαλα το ράδιο να ακούσω και λειτουργούσατε στον Πειραιά. Εκεί σας έβλεπα, στην ωραία Πύλη». «Τα μάτια της ψυχής», έλεγε, «έχουν μεγάλη όραση, μεγάλη δύναμη». Ίσως ο Θεός της έδωσε αυτό το χάρισμα για να βλέπει ότι θέλει, γιατί είναι κλεισμένη μέσα στο σπίτι της και δεν μπορεί να μετακινηθεί.

Κατά την συνάντηση αυτή με απλότητα εξέφραζε την θεολογία της Εκκλησίας. Μίλησε για την καρδιά. Είπε ότι το φως του Θεού έρχεται μέσα από την καρδιά και όλο το σώμα είναι καλυμμένο από το Φως.

Είπε: «Η καρδιά είναι το κέντρο του ανθρώπου και της Χάριτος του Θεού (έδειξε στον ουρανό). Δεν έχει άκρη, δεν έχει τέλος, δεν έχει … τίποτε». «Ναι, (η καρδιά) έχει μάτια. Αυτά τα μάτια (και έδειξε τα σωματικά μάτια) είναι πικρά. Της καρδιάς όχι». «Η καρδιά είναι το σπουδαιότερο όργανο του ανθρώπου που πλησιάζει στον Θεό». «Και η λογική, αλλά κατόπιν της καρδιάς. Αυτή ωθεί τα πάντα». «Το βράδυ λέει η καρδιά λόγια, αλλά τα ξεχνώ το πρωί, μόνον μένει η αγαλλίαση».

Αυτό το Φως έχει λευκό χρώμα προς το κυανούν – ανοικτό μωβ. «Ακόμη και τα νύχια του σώματος είναι μέσα στο Φως. Είναι χωρίς όριο, πως να σου πω, δεν είναι όσο είναι ο ουρανός, είναι ακόμη πιο μεγάλο… Δεν βρίσκεις όριο. Είναι γαλάζιο και λίγο προς το μωβ, ανοικτό μωβ όμως, πολύ ανοικτό μωβ. Δεν τα βλέπω, δεν βλέπω τίποτε, με τον νού, με την καρδιά τα βλέπω».

Βλέπει τους δαίμονες οι οποίοι μυρίζουν – βρωμάνε. Μόλις, όμως, επικαλεσθεί τον αρχάγγελο Μιχαήλ, την εικόνα του οποίου έχει πάνω από το κρεβάτι της, αμέσως φεύγουν.

«Όταν έρχονται οι δαίμονες σε πιάνει ταραχή, εμετό σου ‘ρχεται να κάνης, απ’ την βρώμα. Δεν έχουν τίποτε καλό πάνω τους. Τέρατα. Εγώ μιλάω στον Αρχάγγελο, χαιδεύω την εικόνα του και του λέω: τι στέκεις; Και παίρνει την σπαθάρα του και τους διώχνει». Σε ερώτησή μας για το πως είναι ο αρχάγγελος Μιχαήλ, απάντησε ότι είναι «θηρίο», πανύψηλος, ότι την προστατεύει πάρα πολύ και ότι έχει επικοινωνία μαζί του πολλά χρόνια, από το 1960. Μου είπε: «Σε βλέπω σαν παιδί μου και θεωρώ τον εαυτό μου ως μάνα σου». Της είπα ότι αισθανόμουν και εγώ το ίδιο μαζί της.

Μου είπε ότι ο αρχάγγελος Μιχαήλ έχει δύναμη και την προστατεύει. Μια φορά άκουσε ένα αεροπλάνο που πετούσε πάνω από το χωριό της και βογκούσαν οι μηχανές τους. Τότε κοίταξε στην εικόνα του Αρχαγγέλου και του είπε: «Τι κάθεσαι εδώ και φυλάς εμένα; Πήγαινε εκεί στον πιλότο που έχει ανάγκη». Αμέσως αισθάνθηκε να φεύγει από την εικόνα μια δύναμη, να γίνεται ένας θόρυβος και αμέσως να σταματά ο θόρυβος του αεροπλάνου. Την άλλη μέρα διάβασαν στις εφημερίδες ότι διορθώθηκε η μηχανή του αεροπλάνου κατά την πτήση και δεν έπεσε.

Σε ερωτήσεις τις οποίες κάναμε για το τι είναι ο Θεός, είπε μεταξύ των άλλων, ότι βλέπει κανείς μέσα στο Φως τον Χριστό, αλλά τον Πατέρα δεν Τον βλέπει, γιατί εκεί υπάρχει πολύ Φως. Δεν κάθονται σε θρόνους ο Πατήρ και ο Υιός όπως παρουσιάζεται σε μια εικόνα, γιατί είναι μέσα στο Φως. Και το Άγιον Πνεύμα είναι Φως και κινείται συνεχώς και κάνει μια βοή: «Ο Χριστός φαίνεται και έχει τα αίματα, επειδή ο κόσμος Τον είπε πλάνο και μάγο. Δεν ήταν πλάνος και μάγος, ήταν ο Υιός του Θεού. Το Άγιον Πνεύμα δεν φαίνεται καθόλου, γυρίζει όλο τον κόσμο πάνω από την κεφαλή μας, με βοή, αλλά δεν την ακούει κανένας». «Αλλά πρέπει να ακούμε και εμείς το Άγιον Πνεύμα, για να γίνουμε και εμείς σωστοί. Γι’ αυτό γυρίζει όλο τον κόσμο».

«Ο Μέγας Θεός δεν φαίνεται. Και είναι πάρα πολύ καλός. Αγάπη. Και τους αμαρτωλούς τους αγαπάει και τους λυπάται κιόλας. Και τους αφήνει, τους αφήνει, να πέσουν σε μετάνοια. Και όταν πέσουν σε μετάνοια, ύστερα τους αγαπάει πιο πολύ από τους άλλους. Πιο πολύ αγαπάει τους μετανοούντες».

Επίσης, μου περιέγραψε το μέγεθος του σώματος των αγίων, όπως του αγίου Στεφάνου, της αγίας Μεγαλομάρτυρος Ευφημίας, του αγίου Δημητρίου, του αγίου Γεωργίου, της αγίας Μαρίνας κλπ., ακόμη περιέγραψε και το πρόσωπο της Παναγίας.

Ψάλαμε το «Φως Ιλαρόν» και το εξαποστειλάριο «Φως ο Πατήρ, Φως ο Λόγος, Φως και το Άγιον Πνεύμα».

Είπε για το έργο των Αρχιερέων:

«Εσείς είστε οι βοσκοί που τραβάτε το κοπάδι, δίνετε το παράδειγμα στο κοπάδι, σας ακούνε και μετανοούν. Εγώ δεν θέλω καθόλου τα κουτσομπολιά, την κατάκριση. Μετάνοια για μένα και προσευχή για τους άλλους να τους δίνη ο Θεός μετάνοια, όχι κατάκριση. Οι ποιμένες είναι κεφαλές, που παραδόθηκαν στον Θεό. Δεν μπορούν να αφήσουν τον Θεό και να κοιτάνε αλλού».

Αλλά και για τους αλλόθρησκους είπε: «Τους αλλόθρησκους δεν θα τους σώσει η πίστη τους, αλλά οι πράξεις τους».

Όταν ζητούσαμε την ευχή της γερόντισσας Γαλακτίας απαντούσε:

«Να έχετε την ευχή της μιας Θεότητος, του Ανάρχου Πατρός,του Συνάναρχου Λόγου, του Συναΐδιου και Ζωοποιού Πνεύματος που ήρθε στον κόσμο την Πεντηκοστή και φέρνει την χάρη και τη δύναμη και των άλλων Δύο (Πατρός και Υιού). Κινείται συνεχώς με μεγάλο κρότο αλλά δεν τον ακούει κανείς! Κατοικεί στις καρδιές που μετανοούν και εξομολογούνται. Όπου δάκρυα μετανοίας και αγώνας, εκεί το Πνεύμα το Άγιο».

– Να έχετε την ευχή της μάνας μας, της ΠΑΝΑΓΙΑΣ, των Ουρανίων Δυνάμεων, του Προδρόμου, των Προφητών, Αποστόλων, Ιεραρχών, Μαρτύρων, Οσίων και πάντων των Αγίων.

– Και αν έχω, και εγώ η τελευταία του κόσμου, ευχή χαλάλι σας!

Η γερόντισσα έλεγε:

-Να προσεύχεστε για τους νεκρούς, να ανάβετε κεριά σ’ αυτούς, να δίνετε ελεημοσύνες. Πνίγονται ορισμένοι, όπως πνίγεται κάποιος μέσα στο νερό. Δεν παίρνουν οξυγόνο του Θεού. Συνεχές μαρτύριο. Αν προσευχόμαστε γι’ αυτούς, αναπνέουν, καλυτερεύομε την κατάστασή τους. Είναι όσοι έφυγαν με αμαρτίες, αμετανόητοι…

Πηγή: Εύα Τορνεσάκη

Εἶναι ἐκπληκτικός ἕνας λόγος της γιά τήν νοερά προσευχή, τόν ὁποῖον εἶπε σέ κάποιον ἐπισκέπτη της πού τήν ρώτησε σχετικά: «Γιαγιά, ἀκοῦμε τόν πνευματικό μας καμμιά φορά νά κάνει λόγο γιά νοερά προσευχή. Τί εἶναι αὐτό;».

Γερόντισσα Γαλακτία: «Φλόγα εἶναι, παιδί μου. Φλόγα μέσα στήν καρδιά. Ἀκοίμητη. Γυρίζει γύρου γύρου (κυκλικά) καί μουρμουρίζει τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ... Δέν προκάνει νά πέσι πράμα κακό ἐκιά μέσα, γιατί τό καίει... Σοῦ δείχνει ἐκειόνα τό φαναράκι πόσο γλυκός εἶναι ὁ Παράδεισος καί πόσο ἁμαρτωλός εἶναι ἐκειόσας πού τό νοιώθει... Σοῦ δείχνει ὅτι ὁ Θεός εἶναι τό πᾶν καί ἐμεῖς μηδέν! Γι' αὐτό ἔχεις χαρά καί λύπη. Χαρά γιά τήν νίκη τοῦ Χριστοῦ καί πόνο ἀβάσταχτο γιά τίς ἁμαρτίες σου. Ἐλπίζεις ὅμως, γιατί θωρεῖς ποιός εἶναι ὁ Χριστός... Ὅποιος τό ζήσει αὐτό καί καυχηθεῖ, δέν εἶναι πράμα... τοπάκι εἶναι στά πόδια τῶν κακῶν (δαιμόνων)... Λέω τοῦ π. Ἀντωνίου νά μή σᾶς μιλᾶ γι' αὐτά. Γιά τίς ἁμαρτίες νά λέη, γιά μετάνοια νά λέη καί νά λέτε ἥσυχα, ἥσυχα τό ὄνομά Του, τοῦ Χριστοῦ (Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με). Ἐδᾶ, παιδί μου, ζοῦνε οἱ ἄνθρωποι στσί ὑπονόμους... οὔτε κἄν πάνω στήν γῆ... οὔτε χοίροι δέν πᾶνε ὀμπρός τος. Ποῦ νά καταλάβουνε ἀπό τέτοιους ἥλιους...».

Αὐτός εἶναι ἕνας ἐμπειρικός ὁρισμός γιά τήν νοερά προσευχή, ὅπως τήν ζοῦσε ἡ ἴδια.

Πηγή: Ναυπάκτου Ιερόθεος - Η Γερόντισσα Γαλακτία, κατά κόσμον Γαλάτεια Κανακάκη

Αγαπούσε πολύ μια εικόνα του Οσίου Μεθοδίου της Νιβρύτου. Είναι τοπικός μας Άγιος. Το τι φιλιά του έκανε κάθε πρωί, δεν λέγεται… Κάποτε τα μέτρησα, 120 φορές τον ασπάστηκε και μου ξεφύγανε και κάποιοι ασπασμοί και δεν πρόλαβα να τους μετρήσω. Την ρώτησα γιατί τον αγαπά τόσο πολύ. Μου απάντησε: «γιατί μου είπε πως είναι Ρεθεμνιώτης»!Αυτή την εικόνα, την χιλιοπροσκυνημένη και πολυμουσκεμένη από τα δάκρυά της, την έχει τώρα ο Δεσπότης της Μόρφου. Κάθε μεσημέρι έκανε μια δική της υπέροχη προσευχή δοξολογίας στο Θεό. Υπάρχει ηχογραφημένη. Λέει πολλά.

Πριν το φαγητό, πήγαινε και προσκυνούσε τις πολλές εικόνες που ήταν κολλημένες στο ψυγείο της. Εκεί συνομιλούσε συνήθως με τον Άη Γιώργη… Έβλεπε τους Αγίους και τους περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια. Ειδικά τα τελευταία χρόνια της ζωής της που ήταν τελείως κοπελάκι στην καρδιά και δεν καταλάβαινε ότι την θαυμάζαμε. Ειδικά παρίστανε το άλογο του Άη Γιώργη. «Ανεβαίνω έλεγε, σ’ αυτό και με γυρίζει, αλλά δεν υπάρχει τρόπος να σας μεταφέρω εικόνες και φωτογραφίες από τους μυστηριώδεις κόσμους που με πάει…».

- Πώς ήταν η τελευταία περίοδος της ζωής της;

Είχε αγωνία να φύγει. Να πάει στο σπίτι της. Συνέχεια μου έλεγε: «δώσε μου παιδί μου τα παπούτσια μου να φύγω. Σε ολονώ τα σπίτια πάω. Να μην πάω επιτέλους και στο δικό μου;». Είχε συνήθως τα μάτια στραμμένα στον ουρανό και σήκωνε, όσο μπορούσε τα χέρια, σε στάση προσευχής. Έλεγε με δέος: «Παναγία μου πρόφταξε στον κόσμο! Φόβος και τρόμος..!». Δεν ξέραμε τι εννοούσε. Τα υπόλοιπα της τελευταίας περιόδου τα έχει γράψει ο π. Αντώνιος.

- Τώρα την νοιώθετε κοντά σας;

Συνέχεια! Πιο πολύ από πριν! Νοιώθω ηρεμία, γαλήνη, δύναμη. Κάπου κάπου, πολλές φορές την ημέρα, μυρίζω μια στιγμιαία ευωδία. Ξέρω ότι είναι αυτή. Ξέρω τι σας λέω. Ούτε παραισθήσεις έχω, ούτε ψέματα λέω. Λέω ό,τι νοιώθω με σιγουριά.

- Θα μας πείτε ένα τελευταίο λόγο;

Αξιώθηκα να δω πώς ένας απλός άνθρωπος γίνεται μεγάλος Άγιος. Να εύχεστε να αξιωθώ κι εγώ, τουλάχιστον του παραδείσου. Την ευχή της να έχετε.