Θα διαβάσουμε και θα γνωρίσουμε τον Όσιο Σιλουανό. Από αυτά που μας διηγείται στο κείμενο του
βιβλίου μας, καταλαβαίνουμε πως ήταν ένας αγαθός και ήρεμος άνθρωπος που
αγαπούσε ολόκληρο τον κόσμο. Όχι μόνο
τους ανθρώπους. Λάτρευε τα ζώα και τα
φυτά και φυσικά τα προστάτευε με κάθε τρόπο.
Τέλος θα μάθουμε για την οικογένειά του και τη ζωή του.
Αυτά λοιπόν ήταν τα στοιχεία που μάθαμε για τον Όσιο
Σιλουανό. Το όνομα του και ο βίος του
δεν είναι πολύ διαδεδομένα και πιστεύω πως θα έπρεπε όλοι να κάνουμε μια νέα
αρχή και να ξεκινήσουμε να ψάχνουμε και τους ποιο δυσεύρετους Αγίους.
Κατερίνα Ανδρεδάκη 3ο Γυμνάσιο Χορτιάτη
Ο Όσιος Σιλουανός ο
Αθωνίτης είναι μία από τις μεγαλύτερες σύγχρονες φυσιογνωμίες του αγιορείτικου
και γενικότερα του ορθοδόξου μοναχισμού. Γεννήθηκε το 1866 στη Ρωσία από γονείς
ευσεβείς. Ύστερα από διάφορες μεταπτώσεις των πρώτων νεανικών του χρόνων, ένα
αποκαλυπτικό όραμα της Υπεραγίας Θεοτόκου τον έκανε να μετανοήσει βαθιά και να
ποθήσει την ισάγγελη μοναχική πολιτεία. Το 1892 ήρθε στο Άγιον Όρος, στη μονή του Αγίου Παντελεήμονος.
Μικρόσχημος μοναχός έγινε το 1896 και μεγαλόσχημος το 1911.Η ζωή του στον
Άθωνα, διαποτισμένη από τη διαρκή μνήμη του Θεού, ξεχώριζε για τη συνέπεια και
την ακρίβεια της τόσο στους πνευματικούς αγώνες όσο και στις μοναστηριακές
διακονίες. Υπομονετικός και μακρόθυμος,
πράος και άκακος, ταπεινός και υπάκουος ο όσιος Σιλουανός, κέρδισε την αγάπη
και την εκτίμηση των συμμοναστών του, αλλά και δέχτηκε πολλές επιθέσεις από
τους φθονερούς και μισόκαλους δαίμονες.
Έχοντας παραδώσει
τον εαυτό του ολοκληρωτικά στο Θεό, πολύ σύντομα αξιώθηκε να λάβει το δώρο της
ακατάπαυστης ευχής από την Κυρία Θεοτόκο, αλλά και να δει τον ζώντα Χριστό μέσα
στο ναό του προφήτη Ηλία, στο μυλωνά της μονής. Η Θεοφάνεια εκείνη ήταν ο
σημαντικότερος σταθμός της ζωής του. Από τότε η οξεία πνευματική αίσθησή του
έγινε ακόμα οξύτερη. Αισθανόταν αφόρητο
πόνο για την αμαρτία. Λυπόταν και έκλαιγε για τις ψυχές που βρίσκονται μακριά
από την αλήθεια. Προσευχόταν αδιάλειπτα για όλο τον κόσμο. Αγαπούσε τούς
ανθρώπους και το Θεό χωρίς όρια. Μολονότι ολιγογράμματος, απέκτησε σπάνια σοφία
και πείρα με τους αγώνες και τις μελέτες του. Η επικοινωνία μαζί του ήταν πηγή
χαράς. Η παρουσία του χάριζε ειρήνη και ανάπαυση. Μέσα στην προσευχή και τη δοξολογία του Θεού
τελείωσε την επίγεια πορεία του. Κοιμήθηκε στις 11/24 Σεπτεμβρίου 1938 στη μονή
της μετανοίας του. Η διδασκαλία του, που
έχει αποτυπωθεί στις γραφές του, είναι βαθιά βιωματική και αναφέρεται σε καίρια
ζητήματα της πνευματικής ζωής: προσευχή, χάρη, δοκιμασίες, ταπείνωση, ειρήνη,
ελευθερία, μετάνοια, αγάπη, υπακοή, θεογνωσία.
Οι διδαχές του
Αν ένας λαός ή μία πολιτεία υποφέρουν, τότε πρέπει να
μετανοήσουν οι πάντες κι ο Θεός θα τα εξομαλύνει όλα προς το καλό.
Όποιος δεν αγαπά τους εχθρούς, σ' αυτόν δεν
έχει κατοικήσει ακόμη χάρις του Θεού.
Αφόρητη είναι η ζωή χωρίς αγάπη για
τον Θεό. Σκότος και ανία για την ψυχή. Όταν όμως έλθει η αγάπη, τότε είναι
αδύνατο να περιγραφεί η χαρά της ψυχής.
Όποιος γνώρισε την αγάπη του Θεού,
αυτός αγαπά όλον τον κόσμο και ποτέ δεν μεμψιμοιρεί, γιατί η πρόσκαιρη θλίψη
για τον Θεό προκαλεί αιώνια χαρά.
Ας ταπεινώσουμε τον εαυτό μας, και ο
Κύριος θα δώσει να γνωρίσουμε την δύναμη της προσευχής του Ιησού.
Ψυχή που αγαπά τον Κύριο δεν μπορεί να μην προσεύχεται, γιατί την έλκει προς
Αυτόν η χάρη που δοκίμασε στην προσευχή.
Αν κανείς προσεύχεται στον Κύριο και
σκέφτεται άλλα πράγματα, τότε ο Κύριος δεν εισακούει αυτού του είδους την
προσευχή.
Για να σωθείς είναι ανάγκη να
ταπεινωθείς. Για τον υπερήφανο, και με τη βία να τον βάλεις στον παράδεισο, κι
εκεί δεν θα βρει ανάπαυση, γιατί δεν θα είναι ικανοποιημένος και θα λέγει: «Γιατί δεν είμαι εγώ στην πρώτη θέση;»
Η ψυχή του ταπεινού μοιάζει με
πέλαγος. Ρίξε μια πέτρα στο πέλαγος. Θα ταράξει για λίγο την επιφάνεια και μετά
καταδύεται αμέσως στα βάθη. Έτσι καταβυθίζονται στην καρδιά του ταπεινού οι
θλίψεις, γιατί η δύναμη του Κυρίου είναι μαζί του.
Πηγές:
Κατερίνα Ανδρεδάκη 3ο Γυμνάσιο Χορτιάτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου