Ρατσισμός

Δευτέρα 7 Μαΐου 2018

Ρατσισμός

Ως ρατσισμό θα ορίζαμε καταρχήν τη διάκριση καθώς και τη μεροληπτική και άδικη αντιμετώπιση που υφίστανται κάποιες φυλές, κοινωνικές ομάδες ή μεμονωμένα άτομα από άλλους που θεωρούν τους ίδιους «ανώτερους», τόσο σε βιολογικό όσο και σε κοινωνικό, πολιτικό , πολιτισμικό επίπεδο.

Φυλετικός ρατσισμός: Πολιτική ιδεολογία που κατατάσσει τους ανθρώπους σε μια αξιόλογη κλίμακα υποστηρίζοντας την ανωτερότητα μιας φυλής και αποβλέποντας στη διατήρηση της καθαρότητάς της και στη κυριαρχία της επί των άλλων: λευκοί - έγχρωμοι, Γερμανοί - Εβραίοι.

Κοινωνικός ρατσισμός: Η μεροληπτική στάση με την οποία αντιμετωπίζουμε ορισμένα πρόσωπα, κοινωνικές ομάδες, φυλές και η οποία οδηγεί μέχρι την απομόνωση, την περιθωριοποίηση, την εκμετάλλευση ή την άσκηση βίας πάνω τους.

Αίτια ρατσισμού: Ελλιπείς παιδεία και μόρφωση, μη αποδοχή της διαφορετικότητας, πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, περίοδοι οικονομικής κρίσης, άγνοια των συνθηκών ζωής των άλλων φυλών, ξενοφοβία, κρίση των Μ.Μ.Ε., διεθνοποίηση του πολιτισμού, εθνικισμός, σύμπλεγμα ανωτερότητας-κατωτερότητας στερεότυπα, προκαταλήψεις και θρησκευτική μισαλλοδοξία.

Συνέπειες ρατσισμού: Ανισότητα στην εκπαίδευση. Εκμετάλλευση, παραβιάσεις, υποκρισία. Βία, εγκληματικότητα. Ανασφάλεια – άγχος (για τα θύματα του ρατσισμού). Εθνικισμός – πυροδότηση πολέμων και συγκρούσεων. Δεν συμβάλλουν όλοι στο βαθμό που θα μπορούσαν στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Απουσία συνεργασίας και αλληλεγγύης - έλλειψη ανθρωπισμού. Μειονότητες που ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης. Υψώνονται φραγμοί στις ανθρώπινες σχέσεις και έτσι κυριαρχεί η αποξένωση.

Οι αποδέκτες των ρατσιστικών συμπεριφορών κλείνονται στον εαυτό τους, γίνονται εσωστρεφείς και χάνουν το αίσθημα της αυτοεκτίμησης. Η ύπαρξη ρατσισμού δείχνει το χαμηλό πολιτιστικό επίπεδο μιας χώρας, αλλά και την έλλειψη σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Λύσεις:

Η οικογένεια πρέπει να μην περνάει απαρχαιωμένες ιδέες και προκαταλήψεις στα νεαρά μέλη της.

Εκπαίδευση. Η παιδεία πρέπει να είναι ανθρωπιστική και να διαμορφώνει την εθνική και κοινωνική μας συνείδηση.

Τα κράτη πρέπει να πραγματοποιήσουν πολιτιστικές ανταλλαγές μεταξύ των λαών διότι η επαφή με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους είναι ένα μέσον καταπολέμησης του ρατσισμού.

Οι Διεθνείς Οργανισμοί από τη μεριά τους μπορούν να επιβάλλουν κυρώσεις , οικονομικές ή διπλωματικές, σε όλους όσους καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν σέβονται τους γύρω τους.