Religious Education

Τετάρτη 8 Μαΐου 2019

Καταστροφή του Περιβάλλοντος


Σε αυτήν την εργασία το κυρίως θέμα  είναι η καταστροφή του περιβάλλοντος. Αντιμετωπίζουμε στην καθημερινή μας ζωή το φαινόμενο αυτό και βλέπουμε να παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Θα αναφερθούν οι λόγοι και τα αντίστοιχα αποτελέσματα που δημιουργεί στον κόσμο μας. Επίσης θα αναπτυχθούν οι παράγοντες για την δημιουργία του προβλήματος αυτού.



Το φαινόμενο του Θερμοκηπίου 
Η Γη μας, καθώς θερμαίνεται από τον Ήλιο, εκπέμπει υπέρυθρη ακτινοβολία. Φαινόμενο του θερμοκηπίου ονομάζεται η απορρόφηση αυτής της ακτινοβολίας από την ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας να αυξάνεται. Κανονικά τμήμα αυτής της ακτινοβολίας θα έφευγε στο διάστημα. Τώρα, όμως, απορροφάται από διάφορα αέρια τα οποία παράγονται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Τέτοια αέρια είναι το διοξείδιο του άνθρακα (CO2), το μεθάνιο (CH4), τα οξείδια του αζώτου (ΝΟx) και οι τετραχλωράνθρακες (CFC).
Η συνεχής καταστροφή των δασών, τα οποία μετατρέπουν το διοξείδιο του άνθρακα σε οξυγόνο έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση του CO2 στην ατμόσφαιρα.


Τα οξείδια του αζώτου παράγονται από τους κινητήρες των διαφόρων οχημάτων. Οι τετραχλωράνθρακες χρησιμοποιούνται σαν προωθητικά αέρια στα διάφορα σπρέυ και αεροζόλ, στα ψυγεία, στους πυροσβεστήρες. Οι τετραχλωράνθρακες είναι πολύ καταστροφικοί για το όζον. 
Τα αποτελέσματα της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι δύσκολο να προβλεφθούν. Το πιθανότερο σενάριο αναφέρει ότι οι πάγοι στους πόλους θα λιώσουν με αποτέλεσμα να ανέβει η επιφάνεια της θάλασσας. Περιοχές όπως η Ολλανδία και η Βενετία κινδυνεύουν να χαθούν για πάντα κάτω από τα νερά της θάλασσας σαν νέες Ατλαντίδες.


     Οι πλαστικές σακούλες
Η χρήση των πλαστικών και ειδικά της πλαστικής σακούλας δεν αποτελεί μόνο ένα μείζον περιβαλλοντικό πρόβλημα, αλλά σε πολλές περιπτώσεις συνιστά μία θανάσιμη απειλή για την πανίδα του θαλάσσιου περιβάλλοντος, αλλά και έναν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, όπως τονίστηκε σε ημερίδα που πραγματοποίησαν το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS και η MOm/ Εταιρεία για τη Μελέτη και Προστασία της Μεσογειακής Φώκιας. Όπως έγινε γνωστό, χάρη στο πρόγραμμα «Αλόννησος χωρίς πλαστικές σακούλες», το νησί έχει ήδη καταφέρει να μειώσει τη χρήση της πλαστικής σακούλας σε ποσοστό 70%, ενώ προωθείται σχετική νομοθεσία για την εναρμόνιση της χώρας μας με τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες για συνολική μείωση της ρύπανσης και την προστασία της υγείας των πολιτών.


Τουλάχιστον 269.000 τόνοι, δηλαδή πέντε τρισεκατομμύρια πλαστικά, κολυμπούν στον παγκόσμιο ωκεανό, ενώ 8 εκατομμύρια νέοι τόνοι εισέρχονται ετησίως. Η διάσπασή τους σε πολύ μικρότερα κομμάτια, τα μικροπλαστικά, καθιστά την απομάκρυνσή τους από το θαλάσσιο περιβάλλον, σχεδόν αδύνατη. Ειδικά η πλαστική σακούλα, χρειάζεται ένα δευτερόλεπτο να παραχθεί, 20 λεπτά κατά μέσο όρο να χρησιμοποιηθεί, και προκαλεί μόλυνση για περισσότερο από 450 χρόνια μέχρι να αποσυντεθεί πλήρως. Πρόκειται για έναν σοβαρότατο κίνδυνο για το θαλάσσιο οικοσύστημα, αλλά και για τη δημόσια υγεία, ενώ ακόμα δεν γνωρίζουμε ακριβώς τις επιπτώσεις, καθώς πρόκειται για ένα φαινόμενο της τελευταίας 50ετίας. Αυτό που σίγουρα γνωρίζουμε είναι ότι είναι υπεύθυνη για τον θάνατο εκατομμυρίων θαλασσίων θηλαστικών, ψαριών, και πτηνών, ενώ όπως έχει παραδεχθεί και ο ΟΗΕ, σε περίπτωση που δεν αντιστραφεί η κατάσταση, η Μεσόγειος αναμένεται να μετατραπεί σε μία «σούπα από πλαστικό», την οποία, μέσω της κατάποσης των μικροπλαστικών από τα ψάρια, αλλά και το πλαγκτόν, θα τη βρίσκουμε στο πιάτο μας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
   
Η όξινη βροχή

Η όξινη βροχή είναι ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά προβλήματα της εποχής μας. Με τον όρο «όξινη βροχή» (acidrain) εννοούμε τη βροχή με pH (ενεργό οξύτητα) χαμηλότερο του φυσιολογικού. H βροχή, στη φυσική της κατάσταση (cleanrain), είναι ελαφρά όξινη με pH μεταξύ 5.0 και 5.6 και αυτό οφείλεται κυρίως στο διοξείδιο του άνθρακα (CO2) της ατμόσφαιρας, το οποίο διαλύεται στο νερό της βροχής και σχηματίζει το ανθρακικό οξύ και, σε μικρότερη έκταση, στην ύπαρξη χλωρίου στην ατμόσφαιρα, το οποίο προέρχεται από τη θάλασσα. 
Τις τελευταίες δεκαετίες όμως, η βροχή γίνεται όλο και περισσότερο όξινη και το pH της κυμαίνεται από 3,5 έως 4,5. Βροχή με pH 4,6 είναι 10 φορές πιο όξινη από βροχή με pH 5,6. Η αυξημένη οξύτητα οφείλεται συνήθως σε νιτρικά και θειικά οξέα τα οποία συνήθως προέρχονται από ανθρωπογενείς πηγές.



Έχει διαπιστωθεί ότι η όξινη βροχή επιδρά σ’ όλα τα συστατικά της βιόσφαιρας : στο έδαφος, στα δάση, στις καλλιέργειες, στις λίμνες, στα ποτάμια και γενικότερα στην υδρόβια ζωή, καθώς και στα μνημεία και στα κτήρια. Υπάρχουν πολλοί λόγοι ανησυχίας για την υγεία του ανθρώπου από την όξινη βροχή. Η όξινη βροχή επιδρά σ’ όλα τα συστατικά της βιόσφαιρας επηρεάζοντας τη διατροφική αλυσίδα και έτσι, μέσω αυτής εισέρχονται στον οργανισμό επικίνδυνα τοξικά μέταλλα στον οργανισμό του ανθρώπου με πολύ σοβαρές συνέπειες στην υγεία του. Επίσης η όξινη βροχή δεν δημιουργεί μόνο σοβαρές ζημιές στον άνθρωπο αλλά και στα κτίρια όπως τον Παρθενώνα. Ο κύριος παράγοντας φοβίας των επιστημόνων που μελετούν τον Παρθενώνα, είναι για την καταστροφή του Παρθενώνα από την όξινη βροχή.


Σήμερα έτσι είναι λοιπόν αυτός ο κόσμος, τον οποίο μας χάρισε ο Θεός και που εμείς ζούμε και τον καταστρέφουμε. Αυτοί ήταν μερικοί από τους πολλούς τρόπους που οι άνθρωποι καταστρέφουμε στις μέρες μας, τον μονάκριβο πλανήτη μας χωρίς βέβαια να ρωτήσουμε κανένα εάν όντως θέλουμε να καταστραφεί.
 

Αλέξανδρος Τσολάκος   
3o Γυμνάσιο Χορτιάτη

Πηγές:  


 

Plastic Ocean




What is Acid Rain? | National Geographic








Δεν υπάρχουν σχόλια: