Οι
παραβολές είναι διηγήσεις μικρών φτιαχτών
ιστοριών από την καθημερινή ζωή, όμως ασυνήθιστες, παράξενες και μοναδικές.
Φανερώνουν με παραστατικό και
εντυπωσιακό τρόπο η καθεμιά, κάτι ξεχωριστό για τη Βασιλεία του Θεού. Τις
δημιουργούσε ο ίδιος ο Ιησούς και μιλούσε πολύ συχνά με αυτές.
Το
νόημα των παραβολών ήταν ουσιαστικά, να διδαχθούν κάποια σημαντικά πράγματα και
βαθύτερα πνευματικά νοήματα στους ανθρώπους.
Αυτός ήταν τότε ο καλύτερος τρόπος, καθώς οι περισσότεροι ήταν αγράμματοι οπότε
με τις ιστορίες του Κυρίου, ήταν πιο εύκολο να κατανοήσουν κάποια πολύ
σημαντικά πράγματα για την ζωή. Με τις
παραβολές μπορούσαν να τον καταλάβουν όλοι. Ενώ αφηρημένα και θεωρητικά
πράγματα ήταν και είναι πάντοτε μόνο για λίγους. Η διδασκαλία του Κυρίου
καλύπτεται σχεδόν κατά το ένα τρίτο από παραβολές. Όποιος λοιπόν πραγματικά
καταλάβαινε τι έλεγε ο Ιησούς, αναζητούσε
την αλήθεια προσανατολιζόταν σε αυτή και φωτιζόταν από τον Κύριο. Οι άλλοι
όμως που κακοπροαίρετα τον άκουγαν, τελικά δεν άκουγαν, δεν κατανοούσαν. Αυτοί
θα συνεχίσουν να είναι αδιάφοροι και βουτηγμένοι στην αμαρτία.
Οι παραβολές έχουν πολύ βαθύτερα νοήματα
και είναι λόγια του Ιησού τα οποία εντυπωσίασαν τον νου όσων τον άκουσαν, και
σίγουρα οι ιστορίες αυτές, μαζί με το νόημα τους, παρέμειναν αξέχαστες. Με τις
παραβολές μπορούσαν μέχρι και οι πιο
απλοί άνθρωποι να καταλάβουν τόσα πολλά και να μάθουν πράγματα που δεν θα τα
άκουγαν από πουθενά.
Βέβαια, όπως υπάρχουν αυτοί που ενώ έχουν μάτια, δεν «βλέπουν», υπάρχουν και
αυτοί που ενώ έχουν αυτιά, δεν «ακούν». Αυτό σημαίνει, πως δεν μπορούν να καταλάβουν τον Κύριο ή
δεν θέλουν να τον καταλάβουν καθώς είναι εγωκεντρικοί και δεν πιστεύουν σε
αυτές τις ιστορίες. Οι άνθρωποι όμως του Θεού, μπορούν να κατανοήσουν και να
μάθουν από τις παραβολές, γιατί πραγματικά περνούν μηνύματα που δύσκολα κανείς
μόνος του αντιλαμβάνεται.
Η παραβολή του Καλού Σαμαρείτη
Η παραβολή του καλού Σαμαρείτη είναι μια
από τις αγαπημένες παραβολές. Ο
Κύριος είπε πως χρειάζεται να αγαπάμε τον πλησίον μας μας. Τι εννοεί με
αυτό; Αυτή η παραβολή εξηγεί ακριβώς τον λόγο για τον οποίο πρέπει να αγαπάμε
τον συνάνθρωπο μας.
Ένας άνθρωπος Ιουδαίος έπεσε θύμα ληστών και
αυτοί τον χτύπησαν πολύ άσχημα. Έμεινε αβοήθητος στον δρόμο και ενώ περνούσαν
πολλοί και τον έβλεπαν, κανείς δεν ενδιαφερόταν να τον βοηθήσει. Έτυχε να
περάσει όμως από εκεί ένας Σαμαρείτης, που
ήταν γνωστή η εχθρότητα των Σαμαρειτών προς τους Ιουδαίους και αμέσως σταμάτησε
να περιποιηθεί τον άτυχο άνθρωπο. Τον φρόντισε, του καθάρισε τις πληγές και
ύστερα τον πήρε στο άλογο του και το πήγε σε ένα πανδοχείο όπου πλήρωσε αυτός,
και ζήτησε από τον κάτοχο να τον προσέχει και πως αν χρειαστούν άλλα χρήματα θα
τα φέρει.
Ο Σαμαρείτης όχι απλά τον βοήθησε, αλλά τον περιποιήθηκε όπως θα το έκανε στον
εαυτό του ή στον αδερφό του. Τον αγάπησε ως συνάνθρωπο του και για αυτό του
άπλωσε το χέρι. Και αυτό θέλει να κάνουμε ο Κύριος. Να αγαπάμε τον πλησίον μας.
Ελένη Τζανίδου
3ο Γυμνάσιο Χορτιάτη
Πηγές:
Η
ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου