ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ

Τετάρτη 15 Μαΐου 2019

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ

Ο Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης, ο πνευματικός της Ιεράς Μονής Παναγίας της Γαυριώτισσας του Δαδίου, αποτελεί μία αγιασμένη ιερατική μορφή, που κράτησε από τη θέση της διακονίας του αναμμένη τη δάδα της πνευματικής ζωής και φώτισε τα πέρατα του κόσμου.

Ο Ιερομόναχος Αμβρόσιος Λάζαρης γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 1912 στα Λαζαράτα της Λευκάδας και ανήκε σε πολύτεκνη οικογένεια πέντε τέκνων. Το κοσμικό του όνομα ήταν Σπυρίδων. Οι συνθήκες διαβίωσης ήταν δύσκολες στο χωριό και πείνα θέριζε όλες τις οικογένειες, με αποτέλεσμα ο Γέροντας στην παιδική του ηλικία να στερηθεί πολλά. Γράμματα δεν έμαθε αρκετά, όμως χάρη στην μητέρα του είχε στενή επαφή με τον Χριστό και την εκκλησία.

Από πολύ νωρίς εξέφραζε την πίστη του στον πνευματικό κόσμο. Οι κουβέντες του εύστοχες και συχνά αυστηρές με ύφος έντονο που όμως έκρυβε τις μεγάλες ευαισθησίες και την ασίγαστη λαχτάρα του να μην χάσουν οι άνθρωποι την ψυχή τους.

Το βλέμμα του ήταν πάντα καθάριο και αγνό. Την ομορφιά του, τη δύναμη και τα νιάτα του προσέφερε με προθυμία στο Χριστό, καθώς αυτό που τον ενδιέφερε ήταν ο πλούτος της ψυχής και της πίστης στο θείο λόγο. Τα υλικά αγαθά και το παρελθόν του τον άφηναν αδιάφορο. Για εκείνον αλλού βρισκόταν ο πλούτος, η κατοικία και η αληθινή ευτυχία.

Αμέσως μετά τον στρατό πήγε στο Άγιο Όρος. Με το που έμεινε στο Μοναστήρι έπαψε να έχει επαφές με την οικογένεια του. Εκείνοι τον επισκέπτονταν και εκείνος τους εκδήλωνε την αγάπη του και τους βοηθούσε μέσα από τις προσευχές του.

Βγήκε από το Άγιο Όρος με προτροπή του αγαπημένου του φίλου Πορφύριου του Καυσοκαλυβίτου, πήγε στην Ιερά Μονή της Παναγίας της Γαυριώτισσας στο Δαδί.

Στην Ιερά Μονή Δαδίου ο Γέροντας από το 1954 ήταν ο Πνευματικός και εκεί έζησε, προσευχήθηκε, βοήθησε την Γερόντισσα Παρθενία να ανακατασκευάσει το Μοναστήρι και στήριξε πλήθος ανθρώπων στις ποικίλες δυσκολίες που αντιμετώπιζαν. Φανερώθηκε από τον Θεό στον κόσμο κυρίως τα τελευταία είκοσι χρόνια της ζωής του.

Ήταν άνθρωπος της προσευχής και της μετάνοιας. Για την εξομολόγηση τόνιζε ότι είναι το μυστήριο της φιλανθρωπίας του Θεού και ότι πρέπει να εξομολογούμαστε στον πνευματικό τα πάντα. Έλεγε μάλιστα ότι η ελευθερία που παίρνουμε από το Άγιο Πνεύμα, όταν φανερώνουμε τους λογισμούς μας, είναι τεράστια.

Χαρακτηριστική ήταν η αγάπη, η τιμή και η ευλάβεια που έδειχνε προς τους Αγίους. Γι' αυτό δέχθηκε πολλές επισκέψεις Αγίων όπως οι Άγιοι Ανάργυροι, ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, ο Άγιος Χαρίτων, ο Άγιος Ανδρέας, ο Όσιος Λουκάς, ο Άγιος Γεράσιμος, ο Άγιος Παντελεήμων, ο Άγιος Τίτος και ο Άγιος Νεκτάριος.

Κοιμήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου του 2006.